Elsword Online, czyli sztuka machania mieczem w mangowym stylu

Najprostszym podsumowaniem omawianego dzisiaj tytułu jest stwierdzenie, że Elsword nie jest dla wszystkich. Mimo, że należy do gatunku MMO, w głównej mierze koncentruje się na zabawie solo, a jakakolwiek forma współpracy jest opcjonalna. Do tego dochodzi niebanalna stylistyka, przywodząca na myśli japońskie animacje, oraz nietypowy widok 2D. Dodajcie do tego mnóstwo eksplozji, wybuchów, różnokolorowych fajerwerków i otrzymacie przepis na oryginalną, platformową bijatykę.

Polski najtrudniejszym językiem świata?

Elsword Online dumnie reprezentuje gry free-to-play, chociaż nie ma co ukrywać, że deweloperzy przygotowali dla graczy kilka płatnych elementów. Dodatkowo zaskoczyli polską społeczność, wydając swój tytuł w pełni zlokalizowany. Niestety, ten element nie do końca wypada dobrze. Jeśli macie w sobie niezmierzone pokłady cierpliwości i samozaparcia, może wytrzymacie liczne błędy językowe i niepokojące odgłosy, płynące z głośników. Ja nie dałem rady, po 5 minutach przerzuciłem się na zagraniczną wersję. Na szczęście, by cieszyć się zabawą, nie musicie znać języka angielskiego – gra jest na tyle nieskomplikowana i intuicyjna, że spolszczenie nie jest potrzebne.

Czy po takim wstępie można uznać, że Elsword jest grą słabą? Nie! Od tego bowiem momentu, będzie tylko lepiej. Fabularnie co prawda gra nie wgniata w ziemię, ale umówmy się, że nie tego po niej oczekujemy. Trafiamy do świata Elios, któremu grozi zagłada. Tytułowy Elsword to młodzieniaszek, który musi wszystkich uratować przed GŁÓWNYM ZŁYM. Podczas swojej wędrówki zbiera drużynę, szlifuje swoje zdolności oraz dorasta. My oczywiście bierzemy w tym bezpośredni udział, bowiem rozwój naszej postaci uzależniony jest od pchania historii do przodu. Zatem obserwujemy, jak nastolatkowie stają się bohaterami.

„nec Hercules contra plures”

I tutaj dochodzimy do ciekawego momentu. Gracz bowiem sam decyduje, w którego herosa chce się wcielić. Do wyboru mamy ponad 9 postaci (liczba ta cały czas się powiększa), w tym tytułowego Elsworda. Każdy wojownik ma swoje unikalne zdolności, ekwipunek oraz drzewko talentów. Oznacza to, że wybór  bohatera zdecyduje o konkretnym stylu gry. Warto przy tym pamiętać, że na zachowanie i sposób walki wpływa również wybór specjalizacji (jednej z trzech), a później możliwość dokonania transcendencji. Teoretycznie więc wszyscy gracze sterują tymi samymi postaciami, ale w praktyce dzięki możliwości dostosowania pod własne upodobania, herosi wyraźnie różnią się pomiędzy sobą -nawet jeśli są tą samą osobą!

No dobra, wybraliśmy już naszego pupilka, zatem co dalej? Cóż, tutaj sprawa wygląda prosto, po prostu biegniemy w prawo, likwidując wszystko, co napotkamy na swej drodze. Elsword Online jest bowiem klasyczną bijatyką platformową, stworzoną w 2D. Z tego powodu poruszamy się w jedną stronę (z pewnością nie zabłądzimy). Wyzwaniem natomiast są przeciwnicy. Na początkowych etapach nie sprawią oni nikomu trudności, ale z czasem zmierzymy się z silniejszymi stworami. Dlatego należy uczyć się różnych kombinacji ataków, ciosów specjalnych, czy uników. Mechaniczne wciskanie klawiszy Z i X wystarczy tylko na starcie. Zabawa zaczyna się w chwili, gdy przyjdzie nam walczyć z bossem. Wtedy czeka nas prawdziwa gimnastyka dla palców.

Za likwidowanie wrogów otrzymujemy złoto, punkty doświadczenia, a czasem i przedmioty. Te możemy założyć na naszą postać (o ile na nią pasują) lub sprzedać w sklepie. Za złoto nabywamy lepszy ekwipunek oraz uzupełniamy zapas miksturek przywracających zdrowie. Many tak nie zregenerujemy, bowiem ta odnawia się za sukcesywne ciachanie stworów. Ponadto, czym lepiej idzie nam wymachiwanie orężem i łączenie ataków w kombinacje, tym więcej expa otrzymamy. Opłaca się zatem wykonywanie skomplikowanych i złożonych sekwencji.

Wiecie, że Elsword ma własne anime?

No dobra, gdzie zatem to całe MMO? Wracając do miasta spotykamy innych graczy. Możemy zaprosić ich do drużyny, dzięki czemu przechodzenie kolejnych plansz będzie zdecydowanie szybsze. Niektóre etapy mają wyższy poziom trudności, więc bez ekipy sobie nie poradzimy. Problemem jednak grania w kilka osób (max 4) jest nadmiar błysków na ekranie. Gdy wszyscy zaczną wykonywać widowiskowe kombinacje, powstaje chaos i na ekranie nic nie widzimy. W zasadzie dlatego sporo osób rezygnuje z grania drużynowego. Dla spragnionych rywalizacji z innymi graczami, twórcy przygotowali możliwość pojedynkowania się. Tutaj decyduje właściwie znajomości własnej i wrogiej postaci, oraz szybkość wyprowadzania ataków. Z tego powodu ten aspekt nie jest popularny.

Teraz dochodzimy do największej wady i zalety produkcji, czyli jej oprawy graficznej. Elsword Online cechuje się przejaskrawionymi tłami, eksplozją kolorów oraz mangową stylistyką. Osoby nie lubiące japońskiej sztuki nie mają zatem tutaj czego szukać. W ważnych momentach bowiem na ekranie pojawiają się charakterystyczne ramki, mające przypominać komiks. Do tego dochodzą same postacie, które wyglądają niczym żywcem wyciągnięte z pierwszego, lepszego anime. Nie jest to wada, ale ten aspekt zdecydowanie sprawia, że gra nie trafi do wszystkich. Widowiskowe walki, jaskrawe barwy oraz towarzyszące nam wszędzie wybuchy mogą doprowadzić do bólu oczu lub głowy. Jeśli jednak przywykliście do tak ekspresywnej stylistyki, poczujecie się jak w domu. Wbrew pozorom produkcja doskonale łączy modele 3D z płaszczyzną 2D, co daje niezły efekt!

Elsword Online jest grą dobrą, nie ma co tego ukrywać. Na rynku nie ma lepszego połączenia MMO z platformową bijatyką, to również jest fakt. Niemniej tytuł posiada kilka wad oraz orientalną oprawę graficzną, przez co nie trafia do szerszego grona odbiorców. Ogromnym minusem jest również polonizacja, stojąca na bardzo niskim poziomie - dlatego od razu polecam wersję angielską. Jeśli zatem szukacie szybkiej, odstresowującej produkcji i liczycie się z możliwością eksplodowania gałek ocznych, to serdecznie zapraszam do zabawy!

Patryk Manelski

Zapalony fan MMO, który nie wyobraża sobie grania bez udziału innych graczy. Podobno ukończył dziennikarstwo na Uniwersytecie Śląskim, czego po jego tekstach nie widać. Twierdzi, że ma do własnej dyspozycji cały czas tego świata i nigdzie mu się nie śpieszy. No chyba, żeby wbić kolejny poziom, oczywiście.