RELACJA: Portal MMO na trzeciej edycji Twierdzy

Twierdza 2017 już niestety za nami, więc nadszedł czas na wspominki. Po zeszłorocznej edycji z niecierpliwością czekaliśmy na to wydarzenie. Warto było.

Typowy piątkowy wieczór?

Przybyliśmy do Giżycka wczesnym popołudniem i od samego wejścia na teren Twierdzy Boyen poczuliśmy się, jak w domu, bo udzielił nam się niepowtarzalny klimat festiwalu, o którym tak często wspominaliśmy. Co roku jest tam bowiem organizowana karczma konwentowa, gdzie można zregenerować siły przy regionalnym piwie z Łotwy. Siedząc w takim miejscu, wśród dziewiętnastowiecznych fortyfikacji, można cofnąć się do innych czasów. Pierwsze godziny festiwalu spędziliśmy na przywitaniu się ze starymi znajomymi, poznanymi na poprzedniej edycji Twierdzy.

Pierwszą atrakcją, w której mieliśmy przyjemność wziąć udział, był LARP pod tytułem „Utopiony Bóg”, organizowany przez ekipę larpownia.pl. Pojawiliśmy się tam absolutnie przypadkiem, ściągnięci przez nowo poznanych znajomych z karczmy. Dla niewtajemniczonych, LARP (Live Action Role Play) to w pewnym sensie rozwinięcie sesji RPG, podczas którego gracze otrzymują od Mistrza Gry role, które muszą odgrywać. Rozgrywka wymaga zatem improwizacji oraz talentu aktorskiego. Przydają się również stroje, dzięki którym można bardziej wczuć się w odgrywaną postać.

Akcja „Utopionego Boga” osadzona została w świecie „Gry o tron”, trzysta pięćdziesiąt lat przed akcją serialu, jeszcze przed przybyciem Aegona Zdobywcy do Westeros. Przenieśliśmy się na Żelazne Wyspy, na których odbyć miał się wiec królewski. Kasi przypadła rola członkini rodu Targaryenów, mi Vickona Greyjoya – jednego z pretendentów do tronu z morskiego kamienia.

Mimo, że to był nasz pierwszy LARP, a wieczorna pogoda nie rozpieszczała, bawiliśmy się naprawdę świetnie. Było dokładnie to, czego można się spodziewać po realiach „Gry o tron”, czyli intrygi, zdrady i morderstwa. Dla Mistrza Gry najważniejsza była dobra zabawa, więc z rzadka wtrącał się w nasze poczynania i dawał nam mnóstwo swobody. Postaci Kasi udało się przeżyć, a moją… cóż, podpalono i poderżnięto jej gardło. Normalka. Później przenieśliśmy się z resztą graczy do ogniska przy karczmie, gdzie mogliśmy wymienić się wrażeniami po rozgrywce. A wszystko z brzmieniem ruskiego hard bassu od Gopniki Slav Squad w tle…

Twierdzy ciąg dalszy

Sobotę, czyli najdłuższy dzień większości konwentów, poświęciliśmy na spacer po Twierdzy i małe zakupy. Kasi od Cytadeli marzył się srebrny pierścionek z ametystem od White Tincture. Na stoisku możecie znaleźć przepiękną biżuterię, idealną do noszenia na co dzień, czy chociażby jako część cosplayu. Szczerze polecamy i pozdrawiamy!

Największe atrakcje drugiego dnia Twierdzy odbyły się na terenie amfiteatru. Najpierw zobaczyliśmy pokaz strojów AlterEgo, podczas którego uczestnicy festiwalu mieli okazję zaprezentować swoje kreacje. Na sam koniec jury składające się z Violet, Issabel oraz Stanisława Mąderka musiało wybrać zwycięzców, na których czekały nagrody w wysokości 300 złotych oraz dwa dwuosobowe vouchery na pobyt w Hotelu Tajty w Wilkasach. Sędziom nie zazdrościliśmy, bo wybór musiał być naprawdę trudny.

Zeszłorocznej Twierdzy klimatu dodały również sobotnie koncerty. Tym razem nie było inaczej, bo po tym, jak cosplayerzy opuścili scenę, pojawił się zespół Dziewieje, ze spokojnym, folkowym repertuarem. Po nich wystąpił Helroth, który z kolei zaserwował nam prawdziwe folk metalowe rąbnięcie. Pod sceną zebrała się spora grupka uczestników Twierdzy, było pogo oraz ściana śmierci. Próbowaliśmy też z Białym Orłem zrobić wężyka, ale pomysł się niestety nie udał. Może w przyszłym roku? Warto też wspomnieć, że koncerty od strony technicznej prezentowały się świetnie – ukłony w stronę technicznych!

Naładowani energią postanowiliśmy przenieść się razem z naszą zaprzyjaźnioną ekipą z Suwałk do wioski tolkienowskiej, gdzie najwytrwalsi bawili się do białego rana.

Pożegnanie z Twierdzą

Dla nas niedziela jest zawsze najsmutniejszą częścią wyjazdów na konwenty. Trzeba się pomału zbierać i żegnać z uczestnikami. Ostatnią atrakcją, w jakiej wzięliśmy udział, były warsztaty z przetrwania, podczas których dowiedzieliśmy się, co robić, jeśli dojdzie do – przykładowo, oczywiście – apokalipsy. Wiemy, jak przy minimalnym wysiłku zbudować sobie najprostsze schronienie, zdobyć wodę oraz pożywienie. Pamiętajcie, że damska torebka może okazać się wybawieniem, bo tampony nadają się do opatrywania ran i rozpalania ogniska, a podpaski idealnie wchłoną wodę z przemoczonych butów. W razie katastrofy, wiecie gdzie nas szukać - pomożemy. Po coś te wizytówki rozdajemy, prawda?

Tegoroczny wyjazd był równie intensywny, co poprzednio. Atrakcji było tak wiele, że nie sposób było się nudzić. Pojawiło się też trochę zmian niezależnych od organizatorów, ale wszelkie luki były sprawnie wypełniane nowymi, improwizowanymi warsztatami czy prelekcjami. Widać, że twórcy Twierdzy wkładają w festiwal mnóstwo pracy i serca.

Na zakończenie pozdrawiamy głównych organizatorów: Dorotę oraz Artura, Fundację Szalonego Kapelusznika i agencję BrzArt, wszystkich partnerów i gżdaczy. Tworzycie naprawdę świetną imprezę i życzymy Wam jak największych sukcesów. Dziękujemy! A my już odliczamy dni do kolejnych edycji Cytadeli oraz Twierdzy. Z niecierpliwością czekamy na pierwsze informacje!

Zapoznaj się również z innymi wydarzeniami, które odwiedzieliśmy. Zapraszamy do lektury!