Duże problemy e-lekcji

Nowoczesne technologie w pandemii koronawirusa szczególnie były wykorzystywane w sferze edukacyjnej. Okazuje się jednak, że natrafiono tu na wiele różnych przeszkód. Szczególnie przecież w przypadku dzieci i młodzieży chodzi o kontekst psychologiczny. Młoda psychika, która nie jest jeszcze odpowiednio wykształcona, bardzo trudno radzi sobie z takimi, jakby nie patrzeć, ekstremalnymi sytuacjami. Z jednej strony, więc pojawiały się głosy, że jest to rozwiązanie o wiele bardziej wygodne, ponieważ uczniowie mają po prostu większą swobodę, a wielu z nich wychodziło także z założenia całkiem innego, że teraz będą się oddawać tylko rozrywkom. W efekcie jednak trzeba było się zmierzyć z bardzo dużą ilością prac domowych, a także sprawdzianów. Bardzo duże znaczenie miały też obawy uczniów. W wielu sytuacjach pojawiał się po prostu zwykły strach przed tym, aby włączyć kamerę w komputerze. Wielu uczniów obawiało się na przykład wyśmiania przez pracowników. To z kolei rodziło trudności, jeśli chodzi o realizację zdalnego nauczania w przypadku nauczycieli, a także weryfikowania postępów w nauce.

Nierówności w dostępie do sprzętu

Nie zapominajmy także o problemach typowo technicznych. Oczywiście statystyki pokazują, że obecnie każde gospodarstwo domowe w Polsce dysponuje komputerem. Co jednak zrobić, jeżeli w rodzinie jest czworo dzieci, a tylko dwa laptopy? Nie zawsze możliwe było, więc zapewnienie sprzętu dla wszystkich uczniów. Dodatkowo pod dużym znakiem zapytania jest także w wielu miejscach szybkość samego internetu. W końcu korzystanie z edukacji internetowej wiąże się z zastosowanie w praktyce odpowiednich aplikacji i zalogowania do serwisu. To właśnie wymaga korzystania z internetu z odpowiednią przepustowością. Na pewno dużą rolę do odegrania mają instytucje budżetowe oraz jednostki samorządu terytorialnego, które powinny na przykład dostarczyć potrzebującym sprzęt, tak jak to uczyniono z oprogramowaniem.

Edukacja bez relacji to pomyłka

Wszyscy też oczywiście zdajemy sobie sprawę z tego, że sfera edukacyjna polega przede wszystkim na wystąpieniu relacji pomiędzy nadawcą i odbiorcą. Tym pierwszym jest nauczyciel, a tym drugim uczniowie. Jeżeli, w jakiś sposób ten kanał komunikacyjny będzie zakłócony, to nie możemy mówić właściwie o modelowym nauczaniu. W praktyce realizacja e-lekcji daje, więc dużo do życzenia. Bardzo trudno, bowiem było utrzymać tę relację online. Oczywiście nie wszyscy nauczyciele postępowali tak samo. Ci bardziej świadomi występowania takich problemów przygotowali się wcześniej już przed pandemią do realizacji skuteczniejszych metod edukacyjnych. Tacy pedagodzy potrafili po prostu wyzwolić w uczniach wewnętrzną chęć do zdobywania wiedzy nawet na odległość. Kluczem do sukcesu jest wyzwolenie motywacji wewnętrznej. Najważniejsze, bowiem jest to, aby zafascynować konkretnym przedmiotem młodą osobę.

Nie każdy wie jak korzystać z narzędzi

Problemy w tej formie edukacji dotyczyły także zwykłego wykorzystania narzędzi. Wielu uczniów na przykład najpierw musiało się nauczyć obsługi komputera i podstawowych jego funkcji. Do tego dochodziło jeszcze oprogramowanie, z którym trzeba było codziennie pracować. Niejednokrotnie zdarzało się na przykład, że uczniowie zapominali wyłączać mikrofony, a nie zapominajmy także o nieuprawnionych wejściach na konkretne konto, aby celowo wywołać chaos na lekcji.

Elektroniczne lekcje i zdrowie fizyczne

Nie zawsze też pamiętamy o tym, że tradycyjnie realizowane lekcje są po prostu zdrowsze dla naszego umysłu. W końcu kilkugodzinne wpatrywanie się w monitor nie oddziałuje zbyt dobrze na młode jeszcze rozwijające się mózgi. Poza tym kluczowe znaczenie dla rozwoju dzieci i młodzieży mają przerwy pomiędzy lekcjami, a także zajęcia wychowania fizycznego. Brak ruchu i pozycja siedząca ma przecież destrukcyjny wpływ na postawę i ogólną kondycję zdrowotną.