RELACJA: Festiwal Animatsuri 2016 - uczta dla fanów anime i mangi

Liczne stoiska z gadżetami, przeróżne panele tematyczne i prelekcje, przysmaki z Kraju Kwitnącej Wiśni… a nawet alarm bombowy – to wszystko czekało na fanów mangi i anime, którzy przybyli 29-31 lipca na warszawskie Animatsuri.

Wstęp

Swoją relację chciałabym zacząć od tego, że moja fascynacja mangą i anime stopniała nieco od czasów liceum, ale kiedy przydarzyła się okazja na wakacyjny wyjazd do Warszawy na Animatsuri, od razu pomyślałam, że może to być ciekawe doświadczenie. Na miejscu okazało, że nawet jako dość podstarzała fanka, mogłam znaleźć coś dla siebie.

Piątek

Dotarłam na miejsce około godz. 18:00 i musiałam swoje odstać w kolejce, w której już można było wyczuć atmosferę wydarzenia. Oczekiwania urozmaicił alarm bombowy, wywołany przez nieostrożnego uczestnika, który zostawił bagaż bez opieki. Na szczęście, już na samym początku wykazali się trzeźwością umysłu i sprawa została prędko wyjaśniona.

Postanowiłam wykorzystać zamieszanie i zawędrować do sleep roomu, który znajdował się 20 minut drogi autokarem od miejsca konwentu. Długą podróż rekompensowały jednak całkiem przyzwoite warunki – muszę przyznać, że spało mi się tam o wiele lepiej niż na pyrkonowej hali. Bardzo miłym zaskoczeniem był działający całą dobę bufet.

Przygodę z Animatsuri zaczęłam tradycyjnie na odwiedzinach stoisk z gadżetami, wśród których królowały przypinki oraz przeróżne mangi, plakaty i poduchy. Nie mogłam sobie również odmówić skosztowania japońskich przysmaków, takich jak onigiri, które najbardziej zapadło mi w pamięć.

Sobota

Drugi dzień Animatsuri zaczęłam od kilku paneli poświęconych mandze i anime. Wśród nich był konkurs opening oraz ending, który byłby w stanie „zagiąć” nie jednego zagorzałego fana gatunku. Najmilszą częścią soboty okazało się spotkanie z Tomaszem Knapikiem. Jeden z najsłynniejszych głosów w Polsce opowiadał o swoim zawodzie i przytrafiających się w nim sytuacjach. Było bardzo wesoło, zwłaszcza kiedy mowa była o wpadkach. Później była okazja na zerknięcie do games roomu, który tylko częściowo przypominał ten z Pyrkonu, gdyż obok Munchikna czy Tajniaków, można było obserwować graczy pochylonych chociażby nad partią mahjonga.

Ważną częścią sobotniego wieczoru był pokaz cosplayu połączony z odgrywaniem scenek. Całość czytał Tomasz Knapik, co okazało się strzałem w dziesiątkę. Stroje prezentowały się naprawdę świetnie – widać było przywiązanie twórców do szczegółów. Minusem było tylko oświetlenie, które świetnie podkreślało uczestników pokazu, ale jednocześnie uniemożliwiało mi zrobienie przyzwoitych zdjęć. Ostatnim punktem była prelekcja Stanleya, który tym razem opowiadał o horrorach. Po zeszłorocznym Baltikonie była to jego druga prelekcja, na której byłam i z pewnością nie ostatnia.

Niedziela

Ostatni dzień to zawsze czas pakowania i pożegnań. Animatsuri kończyło się już o 14:00, więc starczyło mi czasu jedynie na ostatnie sushi i rozmowę ze zbierającymi się wystawcami.

Zakończenie

Jak już wspomniałam na wstępie, mój wypad na Animatsuri jak najbardziej uważam za udany. Liczne punkty programu sprawiły, że nie mogłam się nudzić, najadłam się sushi na następne pół roku i przywiozłam nowe drobiazgi na pamiątkę. Duży plus należy się organizatorom, którzy stanęli na wysokości zadania i pozostali bardzo mili i pomocni aż do końca konwentu.

Szkoda tylko, że konwent był tak krótki – przydałoby się dodatkowe parę godzin w piątek i niedzielę – ale nie zmienia to faktu, że bawiłam się przednio i trzymam kciuki za przyszłoroczną edycję, na którą bardzo chętnie pojadę.
 

Zobacz również FOTORELACJĘ z wydarzenia.

 

Kasia Bonszkowska

Studentka Politechniki Gdańskiej, właśnie pisze magisterkę z budowy maszyn. Prywatnie zagorzała miłośniczka fantastyki we wszelkim wydaniu oraz mangi i anime. Co roku jeździ do Kostrzyna na Przystanek Woodstock i marzy o wypadzie na Castle Party. W wolnej chwili biega po okolicy z aparatem.